เป้าหมายในชีวิตของฉัน
ทุกคนบนโลกใบนี้ พอเกิดมาก็ลืมตาดูโลก พอโตขึ้นมาหน่อยก็เข้าเรียนหนังสือ โดยมีคุณพ่อคุณแม่หรือผู้ปกครองคอยสนับสนุน และวางแผนชีวิตของเรา ฉันเข้าใจว่าพวกท่านทำไปเพราะอยากให้เราได้ดี เพราะท่านเคยผ่านประสบการณ์เหล่านี้มาก่อน แต่ ทุกๆคนก็ย่อมมีเป้าหมายในชีวิตของเราอย่างแน่นอน แต่เพื่อบุพการี เราย่อมทำตามที่ท่านอยากให้เราเป็น
ตอนเล็กๆ ฉันเคยฝันอยากเป็นครูมาก่อน เพราะความเป็นเด็กเลยไม่ค่อยรู้อะไร และเคยสัญญากับคุณพ่อคุณแม่ว่าจะสอบให้ได้ที่ ๑ ของห้อง และฉันก็ได้ที่ ๑ ของห้องมาตลอดชั้นประถมศึกษา
พอเริ่มโตขึ้น ฉันก็คิดได้ว่าอาชีพครู ไม่ใช่อาชีพที่เหมาะกับฉันสักเท่าไร จึงเริ่มมองว่าฉันสนใจอะไร แล้วก็มารู้ว่าตัวเองชอบเรื่องเกี่ยวกับการสร้างหรือประดิษฐ์สิ่งของต่างๆ และยังชอบวาดรูปอีกด้วย ตอนนี้ก็เลยตัดสินใจว่าพอฉันเรียนจบชั้นมัธยมศึกษา ฉันจะไปเข้าคณะ วิศวะฯ ฉันเคยถามพ่อแม่ว่าท่านอยากให้ฉันเรียนอะไร ท่านก็พูดเสมอๆว่า ถ้าฉันอยากเรียนอะไร ก็เรียนไปเถอะ ท่านไม่บังคับ
ความชอบอีกอย่างของฉันก็คือ การทำอาหาร และฉันได้ว่างแผนไว้แล้วว่า พอจบปริญญาตรี ฉันอาจจะไปต่อโทด้านทำอาหาร
ฉันฝันว่าตอนโตขึ้น ฉันจะต้องไปปารีส และ อียิปต์ ให้ได้ เพราะฉันอยากรู้ว่าที่นั้นสวยแค่ไหน
ฉันได้ตั้งใจไว้ว่า พอเข้ามหาลัยฯ ฉันจะทำงานหาเงินใช้ได้ด้วยตนเองโดยไม่พึ่งเงินพ่อแม่ และพอเรียนเรียนจบ ก็จะมาทำงานหาเงินให้คุณพ่อคุณแม่ได้ใช้ เพื่อตอบแทนพระคุณท่านที่ท่านเลี้ยงดูฉันมา
ตอนนี้ เป็นหมายในชีวิตของฉันมีแค่นี้ อาจมีมากกว่านี้ หรืออาจไม่เปลี่ยนแปลงเลย แต่ฉันในตอนนี้ ก็ยังจะเดินตามความฝันของฉัน แม้ว่าในอนาคต จะมีอุปสรรค์มากมายรออยู่ ขอแค่ล้มแล้วลุกขึ้นได้อีกครั้ง ก็พอ เพราะเราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร หรือไม่ สำหรับบางคน อาจไม่มีวันพรุ่งนี้เลย ขอเพียงแต่เรา ต้องหมั่นทำวันนี้..ให้ดีที่สุด.........
ทุกคนบนโลกใบนี้ พอเกิดมาก็ลืมตาดูโลก พอโตขึ้นมาหน่อยก็เข้าเรียนหนังสือ โดยมีคุณพ่อคุณแม่หรือผู้ปกครองคอยสนับสนุน และวางแผนชีวิตของเรา ฉันเข้าใจว่าพวกท่านทำไปเพราะอยากให้เราได้ดี เพราะท่านเคยผ่านประสบการณ์เหล่านี้มาก่อน แต่ ทุกๆคนก็ย่อมมีเป้าหมายในชีวิตของเราอย่างแน่นอน แต่เพื่อบุพการี เราย่อมทำตามที่ท่านอยากให้เราเป็น
ตอนเล็กๆ ฉันเคยฝันอยากเป็นครูมาก่อน เพราะความเป็นเด็กเลยไม่ค่อยรู้อะไร และเคยสัญญากับคุณพ่อคุณแม่ว่าจะสอบให้ได้ที่ ๑ ของห้อง และฉันก็ได้ที่ ๑ ของห้องมาตลอดชั้นประถมศึกษา
พอเริ่มโตขึ้น ฉันก็คิดได้ว่าอาชีพครู ไม่ใช่อาชีพที่เหมาะกับฉันสักเท่าไร จึงเริ่มมองว่าฉันสนใจอะไร แล้วก็มารู้ว่าตัวเองชอบเรื่องเกี่ยวกับการสร้างหรือประดิษฐ์สิ่งของต่างๆ และยังชอบวาดรูปอีกด้วย ตอนนี้ก็เลยตัดสินใจว่าพอฉันเรียนจบชั้นมัธยมศึกษา ฉันจะไปเข้าคณะ วิศวะฯ ฉันเคยถามพ่อแม่ว่าท่านอยากให้ฉันเรียนอะไร ท่านก็พูดเสมอๆว่า ถ้าฉันอยากเรียนอะไร ก็เรียนไปเถอะ ท่านไม่บังคับ
ความชอบอีกอย่างของฉันก็คือ การทำอาหาร และฉันได้ว่างแผนไว้แล้วว่า พอจบปริญญาตรี ฉันอาจจะไปต่อโทด้านทำอาหาร
ฉันฝันว่าตอนโตขึ้น ฉันจะต้องไปปารีส และ อียิปต์ ให้ได้ เพราะฉันอยากรู้ว่าที่นั้นสวยแค่ไหน
ฉันได้ตั้งใจไว้ว่า พอเข้ามหาลัยฯ ฉันจะทำงานหาเงินใช้ได้ด้วยตนเองโดยไม่พึ่งเงินพ่อแม่ และพอเรียนเรียนจบ ก็จะมาทำงานหาเงินให้คุณพ่อคุณแม่ได้ใช้ เพื่อตอบแทนพระคุณท่านที่ท่านเลี้ยงดูฉันมา
ตอนนี้ เป็นหมายในชีวิตของฉันมีแค่นี้ อาจมีมากกว่านี้ หรืออาจไม่เปลี่ยนแปลงเลย แต่ฉันในตอนนี้ ก็ยังจะเดินตามความฝันของฉัน แม้ว่าในอนาคต จะมีอุปสรรค์มากมายรออยู่ ขอแค่ล้มแล้วลุกขึ้นได้อีกครั้ง ก็พอ เพราะเราไม่มีทางรู้ได้เลยว่า วันพรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร หรือไม่ สำหรับบางคน อาจไม่มีวันพรุ่งนี้เลย ขอเพียงแต่เรา ต้องหมั่นทำวันนี้..ให้ดีที่สุด.........
โดย เพรชฟ้า G8 No3